Το απόσπασμα αυτό έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας σήμερα. Η εξαιρετική τύχη που μας χάρισε αυτή τη δυνατότητα οφείλεται στην εμπιστοσύνη που μας έδειξε η οικογένεια του Δημήτρη Λιαντίνη και που το ευχαριστώ μας είναι πολύ λίγο για να τους εκφράσει όσα νιώθουμε.
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την κ. Νικολίτσα Γεωργοπούλου - Λιαντίνη που μέσω της κόρης της κ. Διοτίμας Λιαντίνη, μας παραχώρησε την άδεια δημοσίευσης.
Οφείλουμε να πούμε ότι όταν σήμερα το μεσημέρι παραλάβαμε το ανέλπιστο δώρο, δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Κι όταν αργότερα μελετήσαμε το κείμενο, μείναμε έκθαμβοι. Μακράν καλύτερο από οτιδήποτε άλλο έχουμε διαβάσει από τη χαρισματική πένα του Δημήτρη Λιαντίνη.
Καταλήξαμε στην απόφαση να σας το παρουσιάσουμε σε μορφή βίντεο, καθώς έτσι εκτιμούμε πως θα ανταποκριθούμε καλύτερα και στην εμπιστοσύνη που μας έδειξε η οικογένεια του Δημήτρη Λιαντίνη αλλά και στις ανάγκες του ίδιου του κειμένου. Το κατά πόσο πετύχαμε το δεύτερο στόχο μας, θα το κρίνετε οι ίδιοι. Για το πρώτο όμως ζήτημα, παρακαλούμε να λάβετε υπόψη ότι το έργο είναι ανέκδοτο και για το λόγο αυτό τονίζουμε ότι δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση.
- Το άρθρο αυτό (όπως και πολλά άλλα του ιστολογίου) έχει αναδημοσιευτεί από το παλαιότερο blog ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ. Η αρχική του ημερομηνία δημοσίευσης είναι 24.10.07 και στην ημερομηνία αυτή αναφέρονται και οι χρονικοί προσδιορισμοί του άρθρου.
- Στο official site του Δημήτρη Λιαντίνη που άρχισε να λειτουργεί από την 1η Μάρτη 2010, μπορεί πλέον κάποιος να διαβάσει και το κείμενο αυτό από το Ρέκβιεμ του Λιαντίνη. (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
Ένα μεγαλό ευχαριστώ για τούτο εδώ το δώρο
ΑπάντησηΔιαγραφή