Ένα μικρό αφιέρωμα στη ΓΚΕΜΜΑ του Δημήτρη Λιαντίνη και στα περιεχόμενα του βιβλίου. Με χαρακτηριστικά αποσπάσματα, όπως το μολυβάκι μας τα σημείωσε τις ώρες της μελέτης. Και με στόχο να δώσουμε με το δικό του λόγο μια στοιχειώδη περίληψη του νοήματος του βιβλίου.
Προτείνουμε, με βάση τα γράμματα που χρησιμοποιεί ο Λιαντίνης για την αρίθμηση των κεφαλαίων του βιβλίου, (θα το ξέρετε ότι αντιστοιχούν στην ονομασία των αστεριών ενός αστερισμού, όπου α είναι το φωτεινότερο αστέρι, β το δεύτερο σε φωτεινότητα κ.ο.κ. ) να ρίξετε μια ματιά και στην εργασία της Διώνης στο Μπαλαούρο. Και ιδιαίτερα εδώ που φαίνονται καθαρά τα γράμματα των αστεριών του Βορείου Στεφάνου.
Φυσικά το α του αστερισμού είναι η περίφημη Γκέμμα. Την εικόνα μπορείτε να τη δείτε μεγαλύτερη αν κάνετε διπλό κλικ. Μην ξεχάσετε όμως να διαβάσετε και τις παρατηρήσεις που κάνει κάτω από την εικόνα αυτή η Διώνη. Όχι με πρίσμα μεταφυσικό. Ο Λιαντίνης τέτοιες μεταφυσικές τις αποκλείει. Όμως, θυμάμαι και τη σύντροφο της ζωής του, τις πρώτες εκείνες μέρες της εξαφάνισης του Λιαντίνη, να μιλά στα κανάλια και να προσπαθεί να εξηγήσει στους άσχετους δημοσιογράφους τι σημαίνει Λιαντίνης... Και θυμάμαι που τόνιζε πόσο συμβολικά γράφει ο Λιαντίνης. Και πόσο βάθος έχει κάθε του φράση. Μόνο λοιπόν έτσι. Μόνο για τους συμβολισμούς.
Εμείς, ακριβώς για το τεράστιο βάθος, συμπεριλάβαμε στην παρουσίαση των περιεχομένων του βιβλίου ακόμη και τον πίνακα ονομάτων. Και τυχαία δε διαλέξαμε τα ονόματα.
Ακόμη και τους τυπογραφικούς διαβόλους του... Εκείνο το "ακολουθήτω", που ζητά να το μάθουμε σωστά. Αχ! Πόναγε πόνο βαθύ ο άνθρωπος αυτός. Και λαχτάραγε ετούτη η εντολή του Ιησού να τυπωθεί ολοκάθαρα και ολόσωστα. Γιατί είναι λόγος κυριολεκτικός τούτος! Τον αντιγράφω ολόκληρο και σωστά, να μην έχει παράπονο ο Δάσκαλος. Κι εσείς να τον κρατάτε στο νου σας κάθε φορά που θα διαβάζετε Λιαντίνη:
"Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι."
ΓΚΕΜΜΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
α. Η Ερώτησης της Μαργαρίτας
«Η έρευνα του ανθρώπου για το θεό είναι κεφάλαιο και ιδιοχτησία της φιλοσοφίας και της επιστήμης, και όχι της θρησκείας.»
«Όποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ζωντανό το νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά, και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου.»
β. v = d . H
«Το συντριβάνι του κόσμου είναι το θαύμα του απλού, που για να το βλέπουμε χρειαζόμαστε το καθαρό μάτι. Και για να το ακούμε, πρέπει να κρατάμε έναυλα ώτα στην κουβέντα του Αϊνστάιν: Το πιο ακατανόητο πράγμα είναι ότι ο κόσμος είναι κατανοητός.»
γ. Τα κατά Κίρκην
«Αν δεν ήταν έξυπνη η Κίρκη, δε θα ‘τανε κι έμορφη. Η εμορφιά είναι δύναμη νόησης.»
δ. Αυνάν και Κάιν
«Δύο είναι οι ψηλότερες κορυφές της καταδρομικής πορείας του βίου μας. Η πείρα του έρωτα, και η πείρα του θανάτου.»
«Ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος.»
ε. Ο Αρσενοκοίτης
«Την επιστήμη στην ιστορία του ανθρώπου την έφεραν οι έλληνες. Και κατά τούτο ξεχωρίζει ο ελληνικός απ’ όλους τους άλλους πολιτισμούς. …Ιδού γιατί ο Σωκράτης είναι μεγάλος. Γιατί είναι η μαμμή που έφερε στο φως της ιστορίας την επιστήμη. »
«Στο Φαίδρο (σημ.: του Πλάτωνα) βρήκα γιατί ο έρωτας αποβλακώνει, και γιατί τρελαίνει τους ανθρώπους. … Βρήκα, πόσο υπέροχο πράγμα είναι η ελληνική αρετή και η ηθική ελευθερία των ελλήνων. … Βρήκα πόσο βαθιά σκύψανε οι έλληνες, και είδανε και γνωρίσανε τη φύση του ανθρώπου. … Και κυρίως αυτό. Βρήκα τον αγώνα, τη βούληση για δύναμη, τη φυσικότητα, την υγεία, τον πόνο και την εμορφιά που κρύβει η αρετή των ελλήνων.»
«Η οδηγία αρετής του ελληνικού τρόπου, όπως την καταθέτει ο Πλάτων…
Να χαίρεσαι τη ζωή σου τη σύντομη και την ανεπίστροφη. Αλλά μέσα στο ρυθμό και την τάξη. Φυσική και ελεύθερη, να κρατάς την εμορφιά των παθών, ένα κύπελλο στο χέρι σου από αγνό ασήμι. Αλλά με γνώση και με πειθαρχία. Εκείνο που θα σε κρίνει δεν είναι η ηθική σου πτώση, αλλά η βούληση για δύναμη που θα βρίσκει το δρόμο να σε ανεβάζει ξανά στην καθαρή σου αρχικότητα.
Η ζωή μας είναι ένας τελεστήριος αγνισμός απάνου στη φλόγα της αρετής.»
«Ο Σωκράτης ήταν τραγικός. … γιατί μόνος του καταδίκασε τον εαυτό του να πιει φρόνιμα το φαρμάκι. Γέρος πια, για να γλιτώσει από την άχρηστη ζωή και το άθλιο γήρας.»
ζ. Η Κυκλώπεια
«Η μέριμνα δε μας αφήνει να σκεφθούμε πάνω σε ερωτήματα ουσίας και βάσης: Ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, για πού τραβάμε; Γιατί πεθαίνουμε; Τι θα γίνουμε όταν πεθάνουμε; Ποιος όρισε τέτοια τη φύση και τη μοίρα της ζωής μας; Και τι λογής είναι αυτός που την όρισε τέτοια; Γιατί υπάρχει το φυσικό κακό και το ηθικό κακό; Το malum physicum και το malum morale, που λένε; Πώς ημπορούμε να βοηθήσουμε αποτελεσματικά τον άνθρωπο με βάση τη γνώση, και όχι με βάση την ψευτιά και το δόλο των παπάδων; Μήπως η ζωή μας γίνεται να γίνει αλλιώτικη; Και τι πρέπει να κάνουμε για να πετύχουμε αυτό το έργο της ανάγκης;»
«Ξεκινάμε τη ζωή μας ανυπόστατοι, αδοκίμαστοι, ανύπαρκτοι, ανώνυμοι. Ξεκινάμε μέσα στην οντολογική λήθη, και μέσα στην αδιάφανη ομίχλη της μέριμνας. … Ο καθένας μας ξεκινά με το όνομα Κανένας. (σημ.:όπως ο Οδυσσέας στη σπηλιά του Κύκλωπα)
Αν ξεφύγουμε ετούτη την πανίσχυρη βαρυτική δύναμη… πηδώντας από τον απλοϊκά υποστασιακό στον αυθεντικά υπαρκτικό άνθρωπο … αν περπατήσουμε το βραχύ μας βίο έξυπνοι και εγρήγοροι και όχι κοιμισμένοι και νεκροί…
τότες έχουμε νικήσει το φοβερό Κύκλωπα και τη φυλακή της σπηλιάς του. Ελαξουργήσαμε την άμορφη και την άσχημη πέτρα του Κανένας, και μέσα από το σκοτάδι της ανεβάσαμε στο φως τον άνθρωπο με όνομα. Ένα άγαλμα ορατό και ωραίο ωσάν το Δορυφόρο του Πολυκλείτου.
… Δρόμος, ε!»
η. Ο Ελληνοέλληνας
«Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε εβραίοι.»
«Η θρησκεία των ελλήνων είναι αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.»
«Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική αϊδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.»
«… ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός … είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος.»
«Ο κακουργημός και η εξόντωση του κλασικού έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλωση των εικόνων.»
«Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε.»
θ. ΔpΔq>= h
«… Η βάση κάθε μορφής ζωής είναι ο θάνατος. Ο θάνατος είναι το θεμέλιο και η αιτία και η σωτηρία της ζωής. Χωρίς θάνατο δεν υπάρχει ζωή. Ζωή και θάνατος είναι τα δύο μισά που δίνουν εκείνο το απλό και απόλυτο φαινόμενο, που το ονομάζουμε φύση, φύεσθαι, γέννηση, natura.
Ο βαθύτερος, δηλαδή, νόμος της φύσης δεν είναι ή το ένα ή το άλλο ανεξάρτητα από το ένα ή το άλλο. Αλλά είναι ή το ένα ή το άλλο μέσα από το ένα ή το άλλο. … Δε δίνεται, δηλαδή, ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο, αλλά μόνο το τρίτο δίνεται, που προκύπτει σαν απροσδιοριστία του πρώτου και του δεύτερου. Μόνον tertium datur.
Η Απροσδιοριστία είναι το Αλφαβητάριο του βιβλίου της φύσης. Ο μεγάκοσμος την κρύβει στο υποθετικό σημείο αναστροφής του βέλους του χρόνου. Όταν θα συμβεί η αντιστροφή από τη διαστολή στη συστολή της πορείας του σύμπαντος. Ο μακρόκοσμος τη λέγει σ' ένα εκατομμύριο εκατομμύρια παραδείγματα. Ο μικρόκοσμος τη σημαίνει στο Δέλτα του πε και του κιου του ηλεκτρονίου.
Η Απροσδιοριστία "ούτε λέγει ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει". Σύμφωνα με την πρώτη σύλληψή της από τον Ηράκλειτο.»
ι. Εδώ Μεσολόγγι!
«τη δόξα που έλαβε, εγνώριζε ότι την αφήνει σταθερή χάρη στο έργο που εδημιούργησε.»
«Το δεδομένο τούτο υποδηλώνει την προαίρεση των ελλήνων, αντί για την αθανασία της ψυχής, ή τη ζωή μετά θάνατο στους ουρανούς και τη δόλια δειλία που τα γέννησε, να ψηφίσουν τη δόξα των προσώπων στη γη και στη μνήμη των ανθρώπων. Αυτό που απλά το λέμε ενδοκοσμική αθανασία.»
«Την ώρα που θα ζήσει ο άνθρωπος την απόλυτα προσωπική βίωση του θανάτου του … θα είναι απόλυτα μόνος, και θα αφανίσει το σώμα του σε άφαντο τόπο.»
«… η αόρατη πράξη θανάτου και το αόρατο ταξίδι θανάτου του Οιδίποδα είναι η στιγμή της Ανάληψης τους στην ίδια τη ζωή. …
Ο θάνατος του Οιδίποδα είναι η ώρα της Ανάληψης του ανθρώπου, που έσωσε να γίνει άνθρωπος μέσα στο χρόνο και μέσα στο φως. Είναι η κατάθεση μνήμης του βασανισμένου, που έζησε και έδειξε, και έμαθε και έπαθε, και πέρασε. …
Η Ανάληψη του Οιδίποδα είναι το απολυτήριο μάθημα για την αλήθεια και το νόημα της ζωής μας, μαζί με τα πριν και μαζί με τα μετά της. …
Προσοχή όμως! όλα γίνουνται και τελούνται εδώ. Καμία μεταφυσική, κανένα επέκεινα και εκείθεν και υπερβατικό και υπερουράνιο. Όχι ανοησίες. Όχι δειλία, και πανουργία, και αθλιότητα τη φρικτή στιγμή του θανάτου σου.»
«Μάθε έτσι να ζεις και συ, και ειπέ έτσι να ζουν και οι μετά από σένα. Γήινα, μέτρια, και εξαγνισμένα.
Γήινα, μέτρια και προπαντός εξαγνισμένα για τα λάθη που έκαμες όταν εζούσες. Γιατί άνθρωπος στη βάση του σημαίνει λάθος και στην κορφή του εξαγνισμός.»
«Ο λόγος να πιστεύουν οι άνθρωποι σε ορισμένο επώνυμο θεό είναι αντίστροφα ανάλογος προς το λόγο να οδηγούν τον εαυτό τους στην αληθινή ουσία και στην πραγματική φύση του ανθρώπου….
Και αντίστροφα, πως όσο περισσότερο αποστρέφεται ο άνθρωπος και καταμάχεται αυτές τις μαζικές δεισιδαιμονίες, αναζητώντας την ιδέα του θεού στην ενική και ασύλληπτη αρχή που είναι ο δημιουργός και ο κοσμήτορας του σύμπαντος κόσμου, τόσο περισσότερο τείνει να αποκαταστήσει τον κατορθωμένο και τον ολόκληρο εαυτό του.»
«Και τι σημαίνει, που ο Οιδίποδας αφανίστηκε αυτοθέλητα στον Κολωνό; …
Το κλειδί που ξεκλειδώνει το σύμβολο τούτο βρίσκεται στη λέξη “αυτοθέλητα”, σκέφτηκε (σημ.: ο Εμπεδοκλής) … Και έπραξε τοιούτως:
- Θα πεθάνω, Θάνατε, όχι όταν θελήσεις εσύ, αλλά όταν εγώ θελήσω. Σε τούτη την έσχατη ολική πράξη, δε θα γίνει το δικό σου, αλλά το δικό μου. Παλεύω τη θέλησή σου. Παλεύω τη δύναμή σου. Σε καταπαλεύω ολόκληρο. Μπαίνω μέσα στη γη, όταν εγώ αποφασίσω, όχι όταν αποφασίσεις εσύ. … Ο τάφος, η ταφόπλακα, το σκοτάδι, το ποτέ πια, και όλα σου τα υπάρχοντα μπροστά στην πράξη μου και στην επιλογή μου μένουν εμβρόντητα και χάσκουν.»
«Το πήδημα του Εμπεδοκλή στη μήτρα του Χάους άγγιξε την πιο ανθρώπινη πράξη που έπραξε άνθρωπος.
Γιατί; Γιατί εκεί και τότε παίχτηκε στα ζάρια το αρχέτυπο, και όχι το παράδειγμα.
Πώς; Το πώς μας το άφηκε αίνιγμα και δώρο.»
κ. Μικρός Κριτής
«έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις …
Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις! Το πράγμα θέλει μεγάλη προσοχή. …
Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις έτσι, που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πιο σφαγερή από τη σφαγή που νιώθει ο σύντροφος που αφήνεις.»
«Θέλω να ειπώ πως ο έρωτας είναι γνώση. Πως ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά.»
«… Και κείνη την αλλόφρονη αίσθηση της τελευταίας φοράς.»
λ. Νέκυια
«Αν έξαφνα συναντήσεις στο δρόμο σου άνθρωπο, κι είναι ανάγκη να καρατάρεις το μέταλλο της ανθρωπιάς του, έχεις ασφαλή μέθοδο να το κάμεις. Είναι η λυδία λίθος που δοκιμάζει το ποιό του μυαλού και της «ύπαρξης» των ανθρώπων.
-Πες μου, ξένε, θα τον ρωτήσεις, πιστεύεις σε ζωή μετά θάνατο;
Αν σου αποκριθεί «Ναι, πιστεύω!», τότε το πιο φρόνιμο που έχεις να κάμεις είναι να του δώσεις ένα τάλληρο, να του ειπείς «Καλημέρα», και να φύγεις. Να πάρεις εκείνο το δρόμο που δε θα ξαναβγεί ποτέ μπροστά σου.
Γιατί η απάντηση που σου ‘δωκε δηλώνει ότι αναζητούσες άνθρωπο και σύντυχες πίθηκο. Πίθηκο κολομπίνο και μακάκο...»
«Ο φόβος και ο πόνος μπροστά στο θάνατο είναι η αιτία που έπλασε ο άνθρωπος τον κάτω κόσμο και τον Άδη. Και πάντα μέσα στη σφαίρα της ποίησης. Στη σφαίρα της θρησκείας όμως η αιτία αυτής της επινόησης, πέρα από το φόβο και τον πόνο, εκπορεύτηκε κυρίαρχα από το χυδαίο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Και τέτοιο ονομάζω την ημιμάθεια, τον εγωισμό, και την ανανδρία. Όλα τούτα περιεντυμένα με μια πανούργα υποκρισία, που έδωκε το στίγμα και στο χρίσμα της ψευτιάς μέσα στο παγκόσμιο καθεστώς και στις ανθρώπινες κοινωνίες. ...
Από τη στιγμή που θα πεθάνω περιέρχομαι αστραπιαία στην ίδια κατάσταση, που βρίσκεται εκείνος που δεν εγεννήθηκε ποτές.»
« Έγραψα τα Ελληνικά και τη Γκέμμα σε εφτά χρόνους.
Από οργή για τους αιώνες που δε θα υπάρχω.»
μ. Η Ελένη της Σπάρτης
«Η Ελένη που πλάσανε οι έλληνες καθρεφτίζει την εμορφιά του θεού. Είναι ο νους και ο νόμος της φύσης. …
Όλοι την τραγουδούν και όλοι τη συμπαλεύουν. Αλλά ποτέ δε φτάνουν να την τελειώσουν. … Και όλους τους διαλύνει με τη λύρα και με τη λάμψη της… εσένα κι εμένα. Θα μένουμε, όσο μένει. Να τραγουδάμε το τραγούδι της. …»
ν. Πέθανε ο θεός
«Είμαστε όλοι γραμμένοι του θανάτου.»
«Ο Παν για τους έλληνες εσυμβόλιζε τη ριπή του πόθου μέσα στη φύση. … εικόνιζε τη Λιβιδώ της φύσης… Καθρέφτιζε το απροσμάχητο κράτος της ορμής για ζωϊκό γίγνεσθαι και nasci σε βάθος μέγα. …
Ο θάνατος του Πανός, μαζί με τον αφανισμό του κλασικού κόσμου, εβούλοταν να σημάνει και το θάνατο του ανθρώπου που τον έπλασε η φυσική αγωγή.
Πεθαίνοντας η αρχαιότητα πέθανε και ο φυσικός άνθρωπος. Ο νέος άνθρωπος που αναδύθηκε με το χριστιανισμό, και αργότερα με τον πολιτισμό της Ευρώπης, είναι αφύσικος, κατά την έννοια ότι η σχέση του δεν είναι με τη φύση αλλά με τον εαυτό του.»
«Η αιτία είναι ότι τα παιδιά μας γεννιούνται λευκά σαν το νωπό χιόνι, και οι ενήλικοι εμείς τα βουτάμε στην κολυμπήθρα της παιδείας γιομάτη κατράμι και πίσσα. Κιόλας με τα έξι του χρόνια το γέννημα κατάντησε έκτρωμα.»
«Η αιτία είναι ότι οι μάζες στέκουνται αταλαίπωρες στη ζήτηση της αλήθειας, και ορμούν να λαβαίνουν έτοιμη την κάλπικη γνώση… Ότι οι πολλοί είναι τεμπέληδες και βλάκες… Ότι ο όχλος είναι ανόσιος και φοβερός… Τι homo sapiens πια, τι homo σάπιος. Δεν έχεις να διαλέξεις.
Η αιτία είναι ότι οι άνθρωποι ζητούν μονόπαντα την αιώνια άνοιξη και την αιώνια γιορτή. Και ολοχρονικίς λησμονούν, που στο σχέδιο είναι τυπωμένο να θητεύει κανείς και στο χειμώνα, και να ζεύεται το ζυγό τις εργάσιμες μέρες. Τα όντα τα γεννάει το άπειρο, και χρεωστούν να ξαναγυρίσουν στη φθορά, σύμφωνα με το νόμο της Ανάγκης, και το στοχασμό του Αναξίμανδρου.»
ξ. Οι Είρωνες
«Ο τεχνίτης, μια και θέτει το έργο του πάνω απ' όλα, οφείλει να καταστρέψει το άτομό του χάριν του έργου του.» (Καβάφης)
(από το επιτύμβιο του Αισχύλου)
«Εδίδαξα ότι ο κάθε άνθρωπος, στα φυσικά του μέτρα, είναι σπουδαίος όσο τα δέντρα για το οξυγόνο της ατμόσφαιρας, και τα αστέρια για το φως της νύχτας. Και για όλα αυτά εκοίταξα καταπρόσωπα το θάνατο και δεν εχαμήλωσα τα μάτια. Γνωρίζεις πιο γνήσια ποίηση από μια τέτοια πράξη; Όχι. Γιατί πράττειν και ποιείν γλωσσικά σημαίνουν το ίδιο.»
ο. Νάρκισσος
«… η χρυσή οδηγία του ελληνικού ουρανού. Καθώς την τελούμε και την εκτελούμε, κατέχουμε ότι δεν ζήσαμε χαράμι. Γιατί δεν ανταλλάξαμε τον πολύτιμο πλούτο της εφήμερης ζωής με τη στέρφα πλάνη της αθανασίας.
Ταξιδεύουμε στη γη, όπως οι Δίδυμοι στον ουρανό. Με τη μέρα μας θνητή, που η αψευδής γνώση για τη μοίρα μας τηνε κάνει σχεδόν αθάνατη.»
π. Sonne uber Austerlitz
«Γιατί η διαφορά η τρομερή εστάθηκε ότι οι ποιητές, που μοιάζαν την αλήθεια, είπανε ψέματα.
Εγώ όμως, που μοιάζει με τα ψέματα, έζησα την αλήθεια.»
- Σχόλια
«Ο γνήσια στοχαζόμενος αποστρέφεται όχι μόνο την τελετή της ταφής του, αλλά και την ιδέα του νεκρού του σώματος. Αφ’ ης θα νοήσει, τον συνοδεύει η έγνοια του πώς θα γίνει τρόπος, όταν πεθάνει να εξαφανιστεί το γρηγορότερο το άψυχο κουφάρι του.
Αυτός ο προάγγελος της επερχόμενης σήψης και της ανυπόφερτης δυσωδίας, που ετοιμάζει τη μεγάλη γιορτή στους σκωλήκους.»
«αν θέλεις ζωή, να στοχάζεσαι το θάνατο.» (Φρόυντ)
- Πίνακας Ονομάτων
Άδης…
Αισχύλος…
Αναξίμανδρος…
Αούστερλιτς…
Απόλλων…
Απροσδιοριστία …
Αρετή…
Βόρειος Στέφανος…
Γερμανία…
Γκέμμα…
Δερβενάκι…
Διγενής…
Διόνυσος…
Ελλαδοελλάδα…
Εμπεδοκλής…
Ενάτη συμ…
Έρως…
Ηράκλειτος…
Θερμοπύλες…
Ιησούς…
Καβάφης…
Κάραγιαν…
Καραϊσκάκης…
Κηφισιά…
Κολοκοτρώνης…
Κυρίλωφ…
Λακωνικόν…
Λογική…
Μακρυγιάννης…
Μεσολόγγι…
Μπετόβεν…
Μπότσαρης…
Μυριβήλης…
Μυστράς…
Νάξος…
Νέκυια…
Νηφομανής…
Νίτσε…
Οδυσσέας…
Οιδίππους…
Όμηρος…
Παναγιώταρος…
Παπαδιαμάντης…
Παρθενών…
Πλάτων...
Προμηθέας…
Ρίλκε…
Ρώμη…
Σεφέρης…
Σολωμός…
Σοφοκλής…
Σραίντιγκερ…
Σωκράτης…
Ταΰγετος…
Τελλούριον…
Ύβρις…
Φαίδρος…
Φάουστ…
Φρόυντ…
Χάιζενμπεργκ…
Χάος…
Χαρίδας…
Χάρος…
- ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΔΙΑΒΟΛΟΙ
σελ. 263 ακολουθήτω… ακολουθείτω
_____________________
Σύνδεσμοι:
ΟΙ ΛΕΙΜΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου